Medyo makatotohanan ba yung last post ko kaya medyo mahirap hulaan yung mga hindi totoo dun? Anyway, salamat sa lahat ng mga nag comment. First honor si TK na nakahula ng 3, then si Rho-anne, Jo,Tin and Ruth na nakahula ng 2, Cess, Nona, Raquel, Tina. Juana, Iskoo, Cruise, Ethel, and Malaya got 1 point each.
Here are the lies:
1. Mula noong mabuntis ako hindi na ako nagluto, ayaw ko yung amoy ng kitchen.
Ayaw ko talaga ang amoy ng kitchen kaya di ako nagluto pero 3 months lang yun, napilitan na rin after nang paglilihi dahil magugutom kami kapag hindi ako nagluto. Sinubukan ni kd magluto pero hindi sya nagtagumpay…hehehe..kaya kadalasan ay take out lang sya lagi sa restaurant.
2. Hindi ako nagpa ultrasound until 6 months yung tummy ko at baka raw makasama sa bata.
Wala pa nga yatang 1 month ang fetus sa tyan ko ay na ultrasound na dahil monitored nga ng doctor ang pagbubuntis ko. Then every check-up ko ay ultrasound pa rin.
3. Nag enroll pa kami sa "lamaze method" class parang preparations sa panganganak ko.
Hindi ko nga alam ito noon eh, kaya siguro nahirapan din ako sa panganganak.
4. Nakapahinga naman ako lagi pero bakit kaya lagi akong may manas (namamaga ang mga paa) noon.
Sa 3 ipinagbuntis ko ni isa ay sa kanila ay hindi ako nag manas o namaga na sabi nga ay natural sa isang buntis. Kung tutuusin ay kulang ako sa exercise dahil lagi akong tulog noon.
5. Pagdating ko ng 8 months ay naging anemic pa rin ako, kaya binigyan ako ng vitamins para sa dugo .
Kay Joshua ako naging anemic (hindi sa una) dahil hindi ko na naiinom on time ang mga gamot ko. May 2 na kasing bata na inaasikaso. Hindi ko yun binigyan ng pansin masyado dahil akala ko okay lang. Mabuti na lang at bumalik sa normal ang RBC ko dahil sa gamot.
These are all true:
Noong una naming malaman na buntis ako sa panganay after almost 5 years of waiting parang di kami pareho makapaniwala .
Basahin nyo yung previous post ko about it.
http://dhvcat1984.blogspot.com/2006/05/mommynanaymama.html
Mula noon lalo akong naging parang beybi sa bahay. Natutulog ako anytime of the day at walang gigising sa akin. Paggising itatanong kung ano ang gustong kainin, sarap buhay no?
This is true, sa gabi pa lang ay inihahanda na ni kd yung pagkain ko kinabukasan at iinit ko na lang. Pagdating nya galing sa opis ay tulog pa ako at paggising ay itatanong kung anong pagkain ang gusto ko para mabili nya sa labas o mailuto, sarap buhay di ba?
Wala pa ngang bukol sa tyan eh naka maternity dress na, hindi halatang excited.
Dati kase hanggang tingin lang ako sa lugar ng mga maternity dress, pero noong malaman ko na buntis ako namili ako agad at feeling malaki na ang tyan .
Hindi na rin ako namalantsa ng damit dahil masama raw sa baby kapag naiinitan ng singaw ng plantsa, ewan saan nabasa ni faffi yun.
Up to now hindi pa rin ako namamalantsa ng damit. Minsan nga nasa SM kami at may biniling damit si Tin2 na may design sa harapan. Andun pa naman mother-in-law ko, sabi ni tin2 kay kd, "Dada ,pag pinalantsa nyo po ito sa likod po dapat ha para hindi dumikit." Nabisto tuloy ni MIL.
Lahat ng gamot at vitamins ay naiinom ko on time. Piling-pili yung mga kinakain ko. Nagtatagal si faffi sa grocery dahil binabasa pa nya yung label ng food kung gaano kataas yung preservative contents.
Hindi pwedeng makaligtaan dahil si kd nagpapainom ng gamot sa akin noon. Sya rin talaga ang namimili nang kakainin ko.
Tama bang pati deodorant eh pagdiskitahan, pinalitan yung brand ko kasi may ingredients daw yun na cancerous sa skin.
Natawa nga ako dito, pag-uwi nya noon ay may dalang bagong deodorant at itinapon yung ginagamit ko eh bagong bili lang yun.
Kaya siguro jaundice rin si Tin2 noong lumabas, naiwan pa nga sya sa hospital ng 1 day para gamutin.
Naninilaw nga si tin2 noong bagong panganak, inilagay sya sa isang crib at inilawan na parang bagong pisang sisiw. Kakulangan daw sa sikat ng araw ng nanay habang nagbubuntis ang isang reason ng pagiging jaundice ng baby.
Nabasa ko ito sa post ni Jo. Iba talaga kapag unang pagbubuntis. Kung tutuusin parang nagiging unfair ka na nga sa mga susunod pero parang tinatama mo lang din naman yung mga
Noong una naming malaman na buntis ako sa panganay after almost 5 years of waiting parang di kami pareho makapaniwala. Mula noon lalo akong naging parang beybi sa bahay. Natutulog ako anytime of the day at walang gigising sa akin. Paggising itatanong kung ano ang gustong kainin, sarap buhay no?
Wala pa ngang bukol sa tyan eh naka maternity dress na, hindi halatang excited…hehehe. Pag naglalakad laging nakaalalay si faffi, baka nga naman madulas eh maging pango yung anak (wala rin, kahit hindi nadulas…hehehe). Mula noong mabuntis ako hindi na ako nagluto, ayaw ko yung amoy ng kitchen. Hindi na rin ako namalantsa ng damit dahil masama raw sa baby kapag naiinitan ng singaw ng plantsa, ewan saan nabasa ni faffi yun.
Lahat ng gamot at vitamins ay naiinom ko on time. Piling-pili yung mga kinakain ko. Nagtatagal si faffi sa grocery dahil binabasa pa nya yung label ng food kung gaano kataas yung preservative contents…hehehe. Hindi nya ako pinapakain ng mga pagkain tulad ng ham, hotdogs, meat loaf or any canned goods na maaalat. Tama bang pati deodorant eh pagdiskitahan, pinalitan yung brand ko kasi may ingredients daw yun na cancerous sa skin.
Hindi ako nagpa ultrasound until 6 months yung tummy ko at baka raw makasama sa bata. Basta ako sunod lang sa agos dahil wala rin naman akong alam sa pagiging nanay pa noon. Hindi nga ako tumatayo nang matagal kaya yata na overdue ako kay Tin2. Nag enroll pa kami sa "lamaze method" class parang preparations sa panganganak ko. Di rin nagamit dahil nagpa epidural (painless delivery) ako sa sobrang sakit at di ko na kaya ang labor pain.
Nakapahinga naman ako lagi pero bakit kaya lagi akong may manas (namamaga ang mga paa) noon. Sabagay natural naman daw yun sa buntis at after manganak ay nawawala na rin. Kahit kumpleto ako sa gamot noon, pagdating ko ng 8 months ay naging anemic pa rin ako, kaya binigyan ako ng vitamins para sa dugo. Kaya siguro jaundice rin si Tin2 noong lumabas, naiwan pa nga sya sa hospital ng 1 day para gamutin sya. Pero alam kong cause nun ay yung kulang sa sikat ng araw ang nanay habang nagbubuntis.
May tag sa akin si Des about truth and lies na umikot na yata sa lahat ng bloggers. So, ito na rin ang sagot ko sa tag nya. Sa kwento ko sa itaas ay mayroong 5 lies. Hanapin nyo na lang in between the lines kung alin ang mga lies. Hindi naman siguro yan masyadong mahirap.
(Clue: there are 5 lies)
Hindi kami natuloy sa trick or treat kagabi. Excited pa naman ang mga bata. Si Joshua kasi na sprain yung paa dahil tumama sa gilid ng cabinet yung paa nya habang tumatakbo sya. Gustong gumala kahit masakit kaya lang di nya talaga mailakad. Hindi naman maipinta ang mukha ni tin2 sa inis dahil hindi kami natuloy. Si Justin ok lang daw kasi maysakit ang brother nya.
Nangingitim nga at namamaga yung pinakamaliit na daliri sa paa. Sabi ni KD di naman daw halata kasi lahat sa kanya ay namamaga…hehehe. Nagalit tuloy si Josh, bad daw si Dada nya. Hindi nga pumasok sa school ngayon at makahiga, feeling injured talaga at ang daming utos.
Kagabi naman mga 12:30am na yata, habang nag-aayos ako ng mga gamit sa school ng mga bata at kasama ko si KD na nanonood ng balitang undas sa GMA. Biglang lumakas ng volume ng tv, as in malakas talaga, nagtinginan kami at hinanap ang remote. Nakita namin yung remote pero malayo naman sa amin pareho, Tumayo na lang sya para hinaan yung tv, nangyayari naman daw talaga yun paminsan-minsan…hehehe pero halata ko naman nagulat din sya. Maya-maya nag-aya nang matulog. Buti na lang andito si Josh ngayon at may kasama ako sa bahay kundi baka mangapitbahay ako ngayong maghapon.
Naalala ko tuloy noong wala pa kaming anak, madalas kapag hatinggabi na ay nakakarinig ako ng yabag ng mga batang naghahabulan dito sa may hallway namin (sa loob ng bahay) pero wala namang mga boses. Ginigising ko si KD pero sabi nya wala naman daw. Pero minsan sya naman ang nakarinig kaya naniwala sya. Sinubukan kong buksan yung pinto habang naririnig ko yung mga nagtatakbuhan pero wala naman akong nakita. Nakasanayan na lang namin ni KD na naririnig yon sa hatinggabi.
Simula noong magka-anak kami at lagi nang magulo at maingay sa bahay nawala na rin yung mga yabag na nagtatakbuhan. Nalaman ko na lang sa kapitbahay sa ibaba ng flat namin na doon lumipat yung bata. Open kasi ang 3rd eye nung pinay na nakatira sa ibaba. Minsan daw pagdating nya galing trabaho ay dadatnan nya yung bata na nakaupo sa sofa. Batang lalaki raw na nasa 8 taon ang edad at mukhang arabo ang hitsura. Tatayo daw yung bata at aalis. Minsan naman ay magugulat daw sya pagpasok nya sa banyo ay andun yung bata pero parang wala lang daw na dadaanan pa sya palabas ng pinto. Madalas naririnig nya yung toilet na may nag pa flush. Hindi naman daw sya natatakot dahil hindi naman daw nananakit yung bata.
Sabi ko nga